بی دل

چیزی به نام احساس با آن مفهوم مجزای عامیانه وجود ندارد

همه چیز همان ذهن است و به تعبیری پردازش منطق ما از پیام های الکتریکی و واکنش های شیمیایی

پس اگر فکر می کنید تماما به طور احساسی عاشق شده اید در اشتباهید 

شما درگیر فوران هورمون های خاصی در بدن هستید

منطق شما اگر معیارهایی را در نظر دارد باید آن ها را بررسی کرد

اگر معیار ها برای انتخاب همخوانی دارد می توانید از واژه دوست داشتن استفاده کنید

معیار های منطق من همخوانی دارد پس حس دوست داشتن را در خود به وجود می آورد

پس من تو را دوست دارم

...

عشق همچنان در تفکرات کهنه و زوار در رفته من حقیقتی نامعلوم مانده است. سال هاست که به دنبال هر اتفاقی نشانه هایش را جست و جو میکنم اما افسوس هر انقدر که به واقعیت نزدیک می شود از دستان من دوری می جوید. می خواهم فراموشی را سر لوحه ی انتخاب ها و اشتباهات گذشته قرار دهم بلکه کورسویی خاکستری از لابه لای اوار های تاریخ نمایان شود. شاید از توان ذهنیت من خارج باشد اما نمی توانم نظاره گر این نرسیدن باشم. ما باید برسیم ... ضمیر جمعی که با وجود نبودن زیبایی وصف ناپذیری را به یدک می کشد. چقدر این ما را دوست خواهم داشت اگر به سرکوفت های نبودنش پایان دهد اگر بودنش را در کوچه ای کنار لوله گازی با چشمان من یکی کند . چقدر ان لوله گاز را دوست خواهم داشت اگر کمی بیش از خودش باشد . خاکستری بماند و دادوقال کند ... 
دوست داشتن های ساده ای که سالهاست در مقابلم کز کرده و اینه ی من شده.من تویی را جستجو می کنم که فراتر از منطق انسانیت و فلسفه وجودی به سخره بکشد تمام بشریت بی احساس را. انتظار زیادی نیست من می دانم تو هستی ... در خود من